Dag 15. Zaterdag 17 September La Morra- naar het natuurreservaat Ciciu del Villar

Mijnheer de Haan vondt 05.00 uur wel een mooie tijd om wakker te worden en kraaide dat het een lieve lust was. Ruud heeft oordopjes ingedaan.....gelukkig zijn we allebei weer in slaap gevallen.

Na het ontbijt een wandeling in de omgeving, we zitten hier midden in de wijngaarden en kunnen zo weg wandelen.

Op ongeveer een half uurtje lopen staat een Big Bench (of Panchine Giganti in het Italiaans). Als je op een van deze enorme banken plaatsneemt, geniet je van een adembenemend mooi uitzicht over de heuvels, wijngaarden of andere Piemontese pareltjes. De Big Benches zijn het idee van de Amerikaanse ontwerper en kunstenaar Chris Bangle. Toen hij in 2009 van Duitsland naar Clavesana verhuisde, wilde hij iets creëren waar iedereen gebruik van zou kunnen maken. Zo ontstond het idee voor de eerste Big Bench, die in 2009 in Clavesana geplaatst werd.

Onderweg zien we een wegwijzer voor een wandeling van 11,5 km door de wijngaarden. Op Google gezocht en er blijken hier 7 wandelingen te lopen. Klik op de blauwe tekst voor de website. Wandelingen rondom La Morra

Helemaal top, morgen gaan we die van 11,5 km doen. Nu wandelen we weer terug naar het appartement door een mooie omgeving.

Koffie en dan gaan we weer, een tocht van 65 km naar het natuurreservaat Ciciu del Villar. Ciciu in Piemontese betekent "poppen", in relatie tot hun vorm en de populaire legende van San Costanzo, patroonheilige van de gemeente. Deze formaties zijn natuurlijke sculpturen, met een typische gigantische paddenstoelvorm, waarbij de dop bestaat uit een enorme kei van occhiadino-gneis en de stengel bestaat uit aarde en steenslag die zijn verdicht door het gewicht erboven. 

We zijn al snel de wijngaarden uit en rijden door akkerland en dorpjes. Deze omgeving is een beetje saai, ik denk dat we verwend zijn met de mooie afwisselende natuur de afgelopen dagen. Bij dit park moet € 3 pp entree worden betaald, voor het eerst deze vakantie. Maar daar is niets mis mee, alles moet ook worden onderhouden. We krijgen uitleg in het Engels met een heel zwaar accent het is lastig te volgen. Er zijn 2 routes, 1 van 2,5 km en een kleinere rondom de rotsformaties.

Het is best zwaar lopen, gaat behoorlijk steil omhoog over smalle paadjes. De route is ook een beetje onduidelijk we weten niet of we op de lange of korte route zijn. Er lopen Nederlanders achter ons, daar raken we mee aan de praat en staan een hele tijd te kletsen. Best wel even leuk. Uiteindelijk blijken we op de korte route te lopen dat is prima het is al weer bijna 16.00 uur en we moeten nog terug. Nu niet over de binnenwegen maar over de snelweg. De dagelijkse boodschappen moeten nog worden gedaan, meteen voor de lunch van morgen als we gaan wandelen. 

Terug bij het appartement een lekker koel wit wijntje, dat is toch wel genieten op zo'n mooie plek. 

Overnachting La Picchiera in La Morra